" ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ " - Ποίημα - Απαγγελία - Δ. Βίκτωρ

Βικτωρ Αφορισμοι 341 - 350

"ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ" - ΡΟΥΚ & ΒΙΚΤΩΡ

#Ποιηση_Βικτωρ

Κάτι για τους Ποιητές και την μετά Θάνατον Ζωή...

#Ποιηση_Βικτωρ

"ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ" - Ποίημα και Απαγγελία: Δημήτρης Βίκτωρ

"ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ"- Ποίημα του Δ. Βίκτωρ - Απαγγέλλει ο Κωνσταντίνος Τ...

Βικτωρ Αφορισμοι 331 - 340

Περί πραγματικής ζωής #2

Η κάθε απώλεια θάνατος.

Ο κάθε θάνατος πρέπει να σε πεθάνει για να έχεις ελπίδα να ζήσεις κάποτε πραγματικά.

Τον έρωτά σου πρέπει να τον κλάψεις ξανά και ξανά, νοιώθοντας τον θάνατό του μέσα από τον δικό σου καθημερινό θάνατο.

Aνταποδίδεις την σκληρότητα και επανέρχεσαι στις ενοχές τιμώντας την μνήμη.

Σκοτώνεις το όμορφο για να επανέλθεις κάνοντας όμορφα πράγματα.

Το Δίκαιο, γίνεται το σαράκι σου.

Ζεις εν ζωή τον θάνατό σου.

Αυτόν, της άφατης απώλειας…

Δημήτρης Βίκτωρ

Ποιηση_Βικτωρ

"ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ" - Ποίημα και απαγγελία - Δ. Βίκτωρ

Περί πραγματικής ζωής #1

Μονάχα ο ενθουσιασμός είναι η πραγματική ζωή.

Η καρδιά πρέπει να φλογίζεται, το «Είναι» να ζωντανεύει από ένα πόθο που να το ξεπερνά, να το απορροφά.

Να έχεις πίστη στον ενθουσιασμό σου. Να του δίνεις τροφή…

Και να μπορείς να πεις μαζί με την τελευταία σου πνοή:

" Κάτι καλό και όμορφο άφησα πίσω".

                                                                                       Δημήτρης Βίκτωρ

#Ποιηση_Βικτωρ

Κάτι για την Ποίηση...

Ποιηση_Βικτωρ

Περί ειδών και βαρεμάρας

#Ποιηση_Βικτωρ

Η Αγία Τριάς

#Ποιηση_Βικτωρ

Βικτωρ Αφορισμοι 321 - 330

Βίκτωρ Δημήτρης

DIMITRIS_VICTOR_βικτωρ_δημητρης_βικτωρ_ποιηση_βικτωρ_αφορισμοι

" ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ " -- " HUMAN . . . TIME "

Δυο ποιητές, δύο κόσμοι.

Συνύπαρξη στο τότε και στο τώρα, στο παρόν και στο άπειρο, στο χώρο και το χρόνο, στο σύμπαν της συσσωρευμένης μνήμης.
Ο αδύναμος-δυνατός Άνθρωπος και ο κατισχύων κυνικός-συμπονετικός Χρόνος, συναντώνται σε αλήθειες.
Προσπαθούν να επικοινωνήσουν εντυπωσιάζοντας με την γνώση και την άγνοιά τους. 
Η πραγματικότητα όμως, τους βασανίζει κρυμμένη πάντα εκεί.
Εκεί που είναι όλα. 

..........................................................................................................................

Two poets, two worlds.

Coexisting in the then and the now, in the present and the timeless, in space and in time, in the universe of collective memory.

The powerless-powerful Human and ever-predominate cynical-compassionate

Time, come together in truths.

They try to communicate making an impression with their knowledge and their ignorance.

But reality, always hidden there. torments them relentlessly.
There were everything is.

Δημήτρης Βίκτωρ & Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ