---------------------------- Χρόνος... Συνείδηση... Ονειρική Πλευρά της Πραγματικότητας
Πέμπτη 29 Απριλίου 2021
Δευτέρα 26 Απριλίου 2021
Περί Παρθενώνος... (Με αφορμή την ράμπα)
Όταν αποφασίστηκε να χτιστεί ο Παρθενών, όταν δηλαδή το αποφάσισε ο Περικλής, το 448 π., στην Αθήνα έγινε χαμός!
Κι αυτό γιατί η αντιπολίτευση με αρχηγό τον Εφιάλτη, κατηγορούσαν τον
Περικλή για το έκτρωμα που πρόκειται να χτίσει!
Ο Τσίπρας της εποχής δηλαδή, βρήκε ευκαιρία να κερδίσει πόντους.
Ο Περικλής έκανε πως δεν άκουγε γιατί κατάλαβε πως είχε την μεγάλη ευκαιρία
να κάνει το έργο για πολιτικούς λόγους. Η Αθήνα ήταν πανίσχυρη τότε και με το
σύμβολο αυτό θα επέβαλε την κυριαρχία της ώστε να ψαρώσουν όλοι οι σύμμαχοι.
Ναι αλλά τα λεφτά είναι πολλά και από που;
Τόσα λεφτά μόνο κλεμμένα μπορεί να είναι.
Έτσι ο Περικλής έβαλε χέρι στα λεφτά των συμμάχων. Έκλεψε το ταμείο δηλαδή!
Είναι η μεγαλύτερη επίσημη ληστεία, αλλά για καλό σκοπό...
Τον συμβούλεψε γι’ αυτό και ο φίλος του ο Σοφοκλής, ναι ο τραγωδός, και
πήρε θάρρος.
Βέβαια τον καταλυτικό ρόλο έπαιξε η Ασπασία, φίλη και αυτή κολλητή του
Σοφοκλή, που κατάλαβε η πανέξυπνη, πως αυτή ήταν η μεγάλη ευκαιρία, καθότι στην
πιάτσα ζούσαν οι σπουδαίοι, Φειδίας, Ικτίνος, Καλλικράτης.
Τώρα! Του είπε.
Εκείνος κατάλαβε. Πενέξυπνος!
Γιατί εκτός των άλλων ήθελε και να την εντυπωσιάσει. Και το αποφάσισε.
Έτσι αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά, πως τα σπουδαιότερα έργα μέσα στην
ιστορία, έγιναν για τον εντυπωσιασμό κάποιας αγαπημένης. Ακόμα και πόλεμοι.
Γνωστό αυτό.
Το έργο άρχισε, οι σύμμαχοι γκρίνιαζαν και φούντωνε μέσα τους το μίσος. Ο
Φειδίας έπιασε δουλειά και ο Ικτίνος με τον Καλλικράτη κατέστρωσαν τα σχέδια.
Όλοι τους δώσανε ρέστα!
Ευθείες, καμπύλες, προσανατολισμός, κίνηση, σταθερότητα, απλότητα, δύναμη,
κυριαρχία, ιστορία, μυθολογία, θρησκεία, ομορφιά. Και...Και...Και...
Όλα σε τελειότητα!
Έτσι λοιπόν ο Περικλής, παράξενος δημοκράτης, που κυβερνούσε και αποφάσιζε
με δικό του τρόπο «δημοκρατικά», τα κατάφερε.
Και ευτυχώς.
Γιατί τώρα όλα τα άλλα είναι χωμένα και χαμένα στην ιστορία και ο Παρθενών
είναι εκεί και τον θαυμάζουμε.
Ποιός Εφιάλτης τώρα; Ποιά αντιπολίτευση; Ποιά κλεμμένα λεφτά;
Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Αυτό που μένει. Έτσι είναι αυτά!
Όμως συνέβη και το άλλο:
Ο Παρθενών δεν τελείωσε ποτέ γιατί άρχισε ο Πελοποννησιακός πόλεμος, πάλι από
τον Περικλή, που είχε καβαλήσει το καλάμι και ήθελε η Αθήνα να κυριαρχήσει
στους πάντες.
Τα εγκαίνια έγιναν δέκα χρόνια μετά, ενώ δεν είχε τελειώσει το έργο, και
όλοι διαμαρτυρήθηκαν γιατί δεν μπορούσαν να πάνε τουαλέτα, γιατί ο Παρθενών δεν
διέθετε αποχέτευση! Ναι! Πάλι έγινε χαμός!
Τέλος πάντων, τα υπόλοιπα είναι γνωστά και η ιστορία του εκπληκτική,
θλιβερή αλλά καταπληκτική!
Και ερχόμαστε στο τώρα:
Το μαγαζί είναι ακριβό και η Ελλάδα κερδίζει χρήματα αλλά κυρίως φήμη. Οι
τουρίστες συρρέουν και οι Έλληνες καμαρώνουν.
«Όταν εσείς τρώγατε
βαλανίδια, εμείς κάναμε Παρθενώνες, ρέ»... Ναι.... (Εμείς!)
Άσχετα αν οι πλείστοι εξ αυτών δεν την επισκέφτηκαν ποτέ! Πολύ ανηφόρα...
Τώρα που αποφασίστηκε να επιδιορθωθεί η ράμπα για να μην σκοντάφτει ο επισκέπτης, αλλά και για τα ΑμεΑ, πολλοί ανατρίχιασαν.
Μα είναι δυνατόν να τσιμεντάρουν τον Παρθενώνα; Άρχισαν τα όργανα. Ο καθένας το
δικό του. Φοβερή εκκωφαντική μουσική των νέων Κωλοελλήνων. Ευτυχώς που
επικεφαλής της κατασκευής είναι ο Μανόλης Κορρές. Αυτός ο καταπληκτικός
ακούραστος υπεύθυνος για την συντήρηση εδώ και δεκαετίες. Η Ελλάδα είναι τυχερή
που τον έχει.
Οι Ελληνάρες απτόητοι ξεσηκώθηκαν. Δεν ακούνε τίποτε.
Μα τον Παρθενώνα μας;
Το καμάρι μας; Μας ρώτησαν εμάς;
Έχουμε κι εμείς γνώμη!
Φυσικά. Όλοι έχουν
γνώμη...
«Αn opinion is like an asshole. Everybody's got one»
(Οι Ελληνάρες-Κωλοέλληνες έχουν πολλές εξ αυτών!)
Δημήτρης Βίκτωρ
Παρασκευή 23 Απριλίου 2021
Τετάρτη 21 Απριλίου 2021
Η Αμάσητη Εκδοχή Σου......!
Τις τελευταίες ημέρες, λόγω της επετείου, χορτάσαμε ιστορία και ιστορίες.
Πολλοί
λένε-γράφουν και κάποιοι τους ακούνε.
Οπότε, το σπορ συνεχίζεται με πάθος.
Βοηθάει στην ψυχοθεραπεία αυτό, στην ανάταση, παρέα με
τους ήρωες και όλα τα εθνικά.
Όχι βέβαια, με την προσπάθειά σου να
έρθεις αντιμέτωπος με την αλήθεια.
Αν είσαι από αυτούς που σκέφτονται, που αμφισβητούν τις εύκολες αναλύσεις, θα
διαπιστώσεις πόσο δύσκολο είναι να αποστασιοποιηθείς από τα γεγονότα και πόσο
ακατόρθωτο είναι να εκφραστούν οι αλήθειες.
Θα μάθεις επίσης, πως ορισμένα δεν υπάρχει κανένας τρόπος να ειπωθούν και να γραφτούν.
Υποστήριξε και εσύ την δική σου εκδοχή. Αυτήν
που σου είπαν δηλαδή και σου έμαθαν να την μεταδίδεις αμάσητη.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κυκλοφορήσει κι όλας.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την δική σου εκδοχή της ιστορίας.
Εκτός κι αν είναι οικουμενική ή έστω για
πολλούς, η ιστορία σου.
Χρειάζεται Αυτογνωσία για την ανάλυσή
σου και Επίγνωση για την έκφρασή της.
Αλλά αυτά, είναι τα στοιχειώδη για τον τίτλο του σοβαρού αναλυτή που σκέφτεται..
Άλλο θέμα αυτό.
Η ιστορία σου όμως, παραμένει η καλύτερη για σένα και η
αμάσητη εκδοχή σου επίσης!
Άλλωστε υπάρχει το ιντερνέτ για να αντιγράφεις αναλόγως…
Δημήτρης Βίκτωρ
Δευτέρα 19 Απριλίου 2021
Σάββατο 17 Απριλίου 2021
Τρίτη 13 Απριλίου 2021
Μετά τα 29 χρόνια .............................!
Το είπε, μεταξύ αρκετών και ο Καβάφης, το πιστεύω κι εγώ.
Οι νέοι τι να τα κάνουν αυτά τα κουραστικά;
Σάββατο 10 Απριλίου 2021
Παρασκευή 9 Απριλίου 2021
Πέμπτη 8 Απριλίου 2021
Η Μεγάλη Στιγμή
Σην ζωή έρχεται κάποια στιγμή που ίσως να είναι η πιο σημαντική σου.
Οι συγκυρίες, οι συμπτώσεις, τα φέρνουν έτσι αναπάντεχα και καλείσαι μέσα σε
ελάχιστο κομμάτι του χρόνου, ίσως και σε ένα κλάσμα του, να αποφασίσεις και να
χαράξεις κάτι σημαντικό στην ιστορία, δείχνοντας τι πρεσβεύεις, αποκαλύπτοντας
την συσσώρευση πολιτισμού που κουβαλάς μαζί σου.
Όλα αντηχούν στην αιωνιότητα. Και η πράξη σου αυτή, επίσης!
Η μόρφωση, η εκπαίδευση σε τρόπους και ευγένεια βοηθούν βέβαια, όμως άλλα είναι τα καθοριστικά για την μεγάλη απόφασή σου.
Ο πολιτισμός είσαι εσύ ο ίδιος. Εσύ, που με την πράξη σου θα σφραγίσεις
κάποια αξία, κάποια αρετή, κάποιο δίκαιο.
Λίγοι, ελάχιστοι είναι ικανοί για κάτι τέτοιο.
Αν σκεφτείς αργότερα, ίσως να διακρίνεις το λάθος της πράξης, αλλά η
ευκαιρία έχει χαθεί για πάντα.
Ο χρόνος σούδωσε την ευκαιρία για μια στιγμή και τώρα δεν συγχωρεί.
Τώρα σε εμπαίζει!
Η Ούρσουλα έχασε την ευκαιρία να αρνηθεί να καθίσει στον καναπέ,
αποχωρώντας μάλιστα από την γελοία παρέα.
Ο δειλός Μισέλ, έχασε την ευκαιρία να προσφέρει τουλάχιστον, την κιτς
πολυθρόνα στην Ούρσουλα για να εξευτελίσει τον Σουλτάνο.
Η στιγμή έφυγε, η ευκαιρία εχάθη για πάντα.
Ο χρόνος θα κυλήσει, το γεγονός θα ξεθωριάσει και θα ξεχαστεί.
Όμως όχι για όλους.
Η Ούρσουλα θα βασανίζεται γι’ αυτό που δεν έκανε την μοναδική στιγμή.
Θα βασανίζεται να εξηγήσει στον σύζυγο και στα εφτά παιδιά της, χωρίς καν
εκείνα να την ρωτήσουν από ευγένεια μπορεί και από συμπόνια.
Μέχρι τα μεγάλα της γεράματα.
Ο μικρός βλάκας Μισέλ, όσο βλάκας κι αν είναι, θα ξέρει τι σήμαινε αυτή η
απόφαση να μην αντιδράσει την μεγάλη στιγμή.
Όσο και αν θα το αποφεύγει και θα το δικαιολογεί ο νους του, πάντα θα το
θυμάται. Ίσως και κάθε μέρα.
Και αυτός, στο βάθος της ζωής του, θα ξέρει πολύ καλά πόσο λίγος ήταν για
να αδράξει την ευκαιρία να δείξει κάτι, να στείλει ένα μήνυμα.
Ο χρόνος, όσο κι αν τα τακτοποιεί, τα θυμίζει με βασανισμό, όλα!
Και φέρνει εμπρός τις μοναδικές στιγμές, την μοναδική ευκαιρία...
Την Μεγάλη Στιγμή!...
Δημήτρης Βίκτωρ
