.'' ΜΟΛΙΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ " - Ζωγραφικός πίνακας του Δημήτρη Βίκτωρ (Λάδια σε καμβά 100 X 140 εκ.)

Victor_Gallery

" ΚΟΚΚΟΣ ΣΚΟΝΗΣ " - Ποίημα του Δ. Βίκτωρ

Κάτι για την Ποίηση

Βικτωρ Ποιηση

Βικτωρ Αφορισμοι 61 - 70

Στη Μνήμη της Χρύσας

***

Η Χρύσα βρίσκονταν στο κρεβάτι του πόνου για 73 ημέρες.

Μια ημέρα ψιθύρισε με κόπο στον Σταμάτη:

«Μη στεναχωριέσαι. Τη ζωή μου την χάρηκα κι ό,τι έζησα μαζί σου…»

Ο Σταμάτης είχε σκύψει για να της δώσει κουράγιο και η Χρύσα τον πρόλαβε!…

Το παρακάτω ποίημα είναι προς τιμήν της.

***

Λόγια της Κλίνης

( Στη Μνήμη της Χρύσας )

« Ό,τι κι αν έζησα, ό,τι κι αν πέρασα μαζί σου,

όλα τα χάρηκα, έως την άκρη κι ως εδώ...»

Λέγονται αυτά ψιθυριστά, μα καθαρά ακούγονται

και καταγράφονται διαπερνώντας τύμπανα ακοής

κάνουν στροβίλους στο κρανίο, ηχούν, αντιλαλούν

σε υψηλές συχνότητες πληρώνουν το σύμπαν του μυαλού

και ησυχάζουν κάποτε στο τμήμα αυτό της μνήμης

έτοιμα να ορμήσουν και να ξεχυθούν στην πρώτη αφορμή

όταν εκείνη βασανιστικά θα σου τα υπενθυμίζει...

Είναι ποιότητα αυτή, περήφανη σοφία

φιλόσοφοι και ποιητές σεμνά υποκλίνονται

βλέπουν μπροστά τους την εφαρμογή

κάθε σπουδαίας ρήσης που μελετά ζωή και πόνο.

Οι λέξεις οι κατάλληλες και στη σωστή σειρά

είναι μια τέχνη υψηλή συνδυασμένη με στιγμή

που όλα συμπυκνώνονται σε μια λεπτή γραμμή

σε νήμα που το γνέθουν της φύσης οι θεοί.

« Ό,τι κι αν έζησα, ό,τι κι αν πέρασα μαζί σου

όλα τα χάρηκα, έως την άκρη κι ως εδώ...».

Δημήτρης Βίκτωρ

ΆΝΟΙΞΗ- 2014

Η Χρύσα

Κάτι για την Ποίηση

Βικτωρ Ποιηση

"Σαν Αστραπές" - Ποίημα και απαγγελία: Δ. Βίκτωρ

"ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ" *** Στα βιβλιοπωλεία Public

Ποιηση-Βικτωρ

Βικτωρ Αφορισμοι 51 - 60

O Ύμνος της Εξουσίας Βλαχάρας (Μέρος 1ο)

Εξουσία μου Βλαχάρα

μου τα έκανες μαντάρα

πίσω από κλειστές κουρτίνες

έκανες καλές κομπίνες.

Υπουργοί με μπιχλιμπίδια

κουμπαριές με δαχτυλίδια

μαύρο χρήμα σκουπιδιών

φεύγει στο αλλοδαπών.

Η Βλαχάρα όμως βλέπει

τα νεράντζια στον καθρέφτη

από όνειρο ξυπνάει

και θυμάται πως πεινάει.

Η λιγούρα τρομερή

δεν χωνεύει την τροφή

θέλει κι άλλα για να δέσει

το στομάχι με τη μέση.

Η Νανάρα με τα σέα

τα μεμέ και τα ωραία

στη σκηνή κυριαρχεί

δίχως τσίπα και ντροπή.

Και ο πρόεδρος σωστός

βάζει μηχανή εμπρός

μα το λάστιχο κλατάρει

με τον Τζιόρτζιο καβαλάρη.

Η Βλαχάρα όμως εκεί

άριστη στην προσμονή

με τον Σάκη τον λεμέ

στήνουνε τον τζερτζελέ.

Πανηγύρι με τα φράγκα

η Ελλάδα μια παράγκα

τρυπημένη η οροφή

και λασπούρα στην αυλή.

Και ο κόσμος χαβαλές

γύφτος και σουρουκλεμές

ψήφους δίνει με ελπίδα

για να βγει απ´την παγίδα.

Φέρε την παραλλαγή

προεδράρα μπιρμπιλή

να τα φάμε όλοι μαζί

καθώς λέει κι ο Θωδωρή.

Το Μπιντόκ όμως αλλάζει

και το σώβρακό του βγάζει

γυμνωμένο και σε ήττα

δεν μπορεί να βρει την τρύπα.

Κι είναι η τρύπα τρομερή

μαύρη τρύπα, σκοτεινή

μέχρι που κι ο Αινστάιν

λέει συνέχεια νάιν, νάιν.

Τώρα μες την προστυχιά

ρεύση χρήματος με ουρά

στων πολιτικών τα χέρια

μοιάζουνε σαν περιστέρια.

Kαι ο λαός αιμορραγεί

μένει άφραγκος, ταπί

Eλληνάρες πονηροί

στις οφσόρ έχουν στραφεί.

Αγανάκτηση τρελή

δεν υπάρχει πια φυγή

με τις τσέπες αδειανές

θα λουστούν το προφανές.

Έτσι πια όλοι μαζί

θα γευτούνε την ντροπή

και στων αλλωνών τα χέρια

θα φαντάζουν πεφταστέρια

Και έτσι στο τοπίο αυτό

δίχως πια τον αρχηγό

ο λαός μένει μονάχος

μες το δάκρυ και ξωμάχος.

(Συνεχίζεται)

Δ. Βίκτωρ

ON STEVEN’S PAIN – (For Stephen Hawking)

ON STEVEN’S PAIN – (For Stephen Hawking)

In your extreme grief, wracked by pain,
when there are moments you no longer want to live
you go out at night alone, far from cities and lights…

Look up, carefully, at the dark endless heavens,
brimming with deep universes and the smallest of dots
and think how you are nothing in this world
amid these vast and infinite creations…
Just an idea, the tiniest something,
the least of the least, so unimportant it’s almost…

Then think of how important,
how momentous even and unique you are
for without you everything would be somewhat different,
without you infinity would be otherwise…
I’ve done it, take heart…
It’s no small thing! It’s not…

Dimitris Victor
June-2013

ΣΥΡΙΖΑ = " Κεκαρμένος εν χρώ "

Όταν γίνεται λόγος για την αριστερά, άπαντες έχουν γνώμη, όπως ακριβώς συμβαίνει και στις συνελεύσεις των πολυκατοικιών…

Γίνεται δηλαδή της πουτάνας!

Και εγώ αν βρισκόμουν σε συνέλευση πολυκατοικίας για την αριστερά, θα οπλιζόμουν με υπομονή, ώστε να ακουστούν πρώτα όλα τα βρισίδια και τα μαργαριτάρια και ύστερα θα έλεγα το παρακάτω και όποιος καταλάβαινε:

«Το πρόβλημα με την αριστερά είναι ότι είναι ποσοτική.

Ποτέ δεν υπήρξε ποιοτική.

Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Γιατί όταν τελειώνει το αρχικό ποσοτικό (σε κάθε αλλαγή ή επανάσταση), υποτίθεται ότι θα αρχίσει το ποιοτικό που είναι και ο σκοπός.

Αλλά τότε είναι αργά γι’ αυτό.

Η ανθρώπινη φύση τρέχει ξανά στο ποσοτικό.

Έτσι γίνεται με τις μάζες.

Οι μεμονωμένοι ποιοτικοί δεν είναι αρκετοί για τις αλλαγές...

Αλλά αυτό συμβαίνει και σε όλα τα μη αριστερά φάσματα και κινήματα.

Ανθρώπινη μοίρα!»

 *** Με αφορμή την συνέλευση πολυκατοικίας του ΣΥΡΙΖΑ τα λέω αυτά. Όχι βέβαια πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι από αριστερά. Αυτός είναι κάτι από μόνος του, αλλά σίγουρα είναι σύριζα ... κουρεμένος και ποσοτικά και κυρίως ποιοτικά.

Τώρα κουρεμένος και στο μέλλον ακόμη πιο ΣΥΡΙΖΑ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ !

« ΚΕΚΕΡΜΕΝΟΣ ΕΝ ΧΡΩ », που έλεγαν και εκείνοι οι τύποι στην Αρχαία Ελλάδα.

 Δημήτρης Βίκτωρ

Βικτωρ Αφορισμοι 41 - 50

Για τον Πόνο του Στήβεν – (Στον Stephen Hawking)

Για τον Πόνο του Στήβεν – (Στον  Stephen Hawking)

Στην ακραία σου λύπη, κυριευμένος απ’ τον πόνο

όταν για κάτι στιγμές θα θέλεις να μην ζήσεις πια

βγες στη νύχτα μόνος, μακριά από πόλεις και φώτα.

Κοίτα ψηλά, προσεχτικά το σκούρο του άπειρου ουρανού

μέσα στα σύμπαντα βαθιά και στις μικρές κουκίδες

και συλλογίσου πως είσαι τίποτε στον κόσμο αυτό

μέσα στις αχανείς κι άπειρες δημιουργίες.

Μόνον μια ιδέα, ένα τόσο λίγο κάτι

ελάχιστο, ασήμαντο σχεδόν κάτι.

Σκέψου και πόσο σημαντικός

πόσο σπουδαίος και μοναδικός

χωρίς εσένα όλα θα ήταν κάπως αλλιώς

χωρίς εσένα το απέραντο θα ήταν άλλο.

Εγώ το έχω κάνει, πήρα θάρρος.

Δεν είναι λίγο αυτό! Δεν είναι...

Δημήτρης Βίκτωρ

Ιούνιος-2013

………………………………………………………………………

ON STEVEN’S PAIN – (For  Stephen Hawking)

In your extreme grief, wracked by pain,

when there are moments you no longer want to live

you go out at night alone, far from cities and lights…

Look up, carefully, at the dark endless heavens,

brimming with deep universes and the smallest of dots

and think how you are nothing in this world

amid these vast and infinite creations…

Just an idea, the tiniest something,

the least of the least, so unimportant it’s almost…

Then think of how important,

how momentous even and unique you are

for without you everything would be somewhat different,

without you infinity would be otherwise…

I’ve done it, take heart…

It’s no small thing! It’s not…

Dimitris Victor

June-2013

" ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ " - Δημήτρης Βίκτωρ & Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

"ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ" - Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ & Δημήτρης Βίκτωρ

"ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ" Από τον καθηγητή Δημήτρη Νανόπουλο

"ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΧΡΟΝΟΣ" Από τον αστροφυσικό Διονύση Σιμόπουλο

Η Ελλάδα χωρίς ποδόσφαιρο

Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι εξαίρεση και να μην έχει επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Ο χώρος αυτός χειραγωγείται από αλήτες. Οι άλλοι, θεατές και οπαδοί, τρέχουν να ξεδώσουν  και να απαλύνουν την μοναξιά τους, δίνοντας σημασία σε ό,τι άχρηστο παίρνουν από τον "Βασιλιά των σπορ"!

Κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους οι μαφιόζοι πρόεδροι και αρχηγοί, φορώντας τον μανδύα της τιμιότητας σε συνδυασμό με θράσσος και τσαμπουκά και τρέχουν ξανά οι αγαθοί σε νέα έκρηξη παθών για να πάρουν θέση στην κερκίδα του αίσχους!

Η Χώρα αυτή θα έπρεπε να έχει άλλα να προσφέρει στον παγκόσμιο πολιτισμό.

Αλλά τι λέω και τι θέμα ανοίγω!...

Μιλάω σε ανόητους!

Ναι στους οπαδούς!...

Σε όλους τους ανόητους οπαδούς!...


Δημήτρης Βίκτωρ

Βικτωρ Αφορισμοι 31 - 40

Κάτι για την αξία της Ομορφιάς...

" ΜΗΔΕΝΑ ΜΑΚΑΡΙΖΕ " - Ποίημα και απαγγελία - Δ. Βίκτωρ

Βικτωρ Αφορισμοι 21 - 30

" ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ "