Μα, πού είναι οι νεολαίοι Έλληνες; (2019 μ. Χ.)

Εντύπωση κάνει αυτή η εκκωφαντική ησυχία στην Ελλάδα!
Όταν περνούσανε όλοι πολύ καλύτερα, οι απεργίες και οι φασαρίες έδιναν και έπαιρναν! Τώρα με την αφραγκία και την πείνα, όλα είναι ήσυχα! Εντυπωσιακά, πολύ ήσυχα!
Άκρα του τάφου σιωπή, σχεδόν!
Στο ενάμισι εκατομμύριο έφτασαν οι άνεργοι και βέβαια είναι κυρίως νέοι και οι πιο πολλοί σπουδασμένοι, γλωσσομαθείς, με πτυχιάρες καδραρισμένες στον τοίχο!
Μα, δική τους υπόθεση δεν είναι κυρίως, να βγουν παρατεταμένα στους δρόμους και να γίνει της πουτάνας;
Πως και δεν φαίνονται πουθενά; Που κρύφτηκαν; Εξαφανίστηκαν χειρότερα και από τους… διανοούμενους! Αντί να ξηλώνουνε πεζοδρόμια από την αγανάκτηση, που είναι; Στον καναπέ του σπιτιού ή στα καφενεία;
Δεν θέλω να το πιστέψω. Αλλά, πού είναι;

Είναι φανερό, ότι αυτή η ακίνητη θορυβώδης στάση, αποδεικνύει περίτρανα, ότι η ανάγκη και ο φόβος, είναι συντριπτικά καταλυτικά απέναντι στην οργή και την αγανάκτηση. Αυτό βέβαια το έχουν μελετήσει άριστα και μεθοδικά οι εξουσάζοντες του εσωτερικού και του εξωτερικού και εφαρμόζουν εύκολα τα ολέθρια σχέδιά τους…

Δηλαδή, είναι γνωστόν τοις πάσι, ότι οι νέοι άνεργοι Έλληνες είναι κλασσικές Κλασομπανιέρες και ουδεμία έχουν σχέση με την αγωνιστικότητα!... Από πίσω και οι γονείς. Άλλες κλασομπανιέρες και αυτοί!  Γαλούχησαν τα παιδιά τους με καλούδια και αφασία και φόβο:

«Κάτσε ήσυχα παιδί μου! Μακριά από φασαρίες και συγκεντρώσεις, μην μας πάθεις και τίποτε...».

Άλλοι λαοί είναι για αυτά. Οι Γάλλοι; Ίσως. Οι Έλληνες, με τίποτα!

Δεν το’ χουν στο αίμα τους.
Άλλωστε, δεν κάνανε και ποτέ καμιά επανάσταση!
Και ας λένε οι ιστοριογράφοι...
Αλλά όταν παίζει ο Εθνικός Ύμνος ! Τι ανατριχίλα είναι αυτή;

Δημήτρης Βίκτωρ

 

… Και το ποιηματάκι

Οι νέοι και το τραίνο

Οι επαναστάτες χάθηκαν πήγανε για φραπέ

τους μάγκες όπως ξέρουμε, τους πάτησε το τραίνο
μένουν οι νέοι, ελπίδα μας για μέλλοντος πορεία
αυτοί με τα πτυχία, σ' αστραφτερή κορνίζα.

Κρίμα τους πάτησε κι αυτούς το τραίνο ενωρίς
εκείνη τη στιγμή που για καφέ πηγαίναν
εκεί τους στείλαν ήσυχα οι υπέροχοι γονείς
με συμβουλή προσεχτικά να μην διαβούν το δρόμο!

Τις ράγες δεν προσέξανε, δεν άκουσαν την κόρνα

χύθηκε ο ζεστός καφές και ο συρμός εχάθη
στο βάθος του ορίζοντα, κλέβοντας τις ελπίδες.
Τώρα το δράμα κυριαρχεί, πώς να το συνεφέρεις!

 Βιτριολής ---- (Ποίημα σαχλαμάρα... Αλλά ψιλοταιριάζει)