Κάτι για την Ποίηση και την Ομορφιά..........!

 

" ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ " --- Ποίημα: Δημήτρης Βίκτωρ ---- Απαγγελία μαζί με την...

Η Αγία καθημερινότης.

Οι καθημερινές συνήθειες.

Αυτές που ο καθένας επινοεί με τον δικό του τρόπο, για να υποφέρει λιγότερο.

Και όταν περνούν τα χρόνια τη θέση τους παίρνουν τα τεχνάσματα.

Να μείνουν ζωντανές οι επιθυμίες.

Να μείνουμε ζωντανοί.

Να διατηρήσουμε λίγο ακόμη την επιθυμία για ζωή.

 

Τεχνάσματα

 

Τεχνάσματα σοφίζομαι με κόπο ασταμάτητα

να παρατείνω ό,τι ξέρω, ό,τι επιθυμώ

το άλγος ν’ απαλύνω απ’ την απουσία έρωτα

με όσα θαυμαστά οδυνηρά αυτόν ορίζουν.

 

Περνούν οι ώρες, το άγχος τους μετρώ

βήματα σέρνονται αργά στο φως και το σκοτάδι

φθάνουν μηνύματα παλιά και βασανιστικά

θυμίζοντας ανεμελιές, πόθους και προσδοκίες.

 

Τώρα πού να ’ναι οι φίλοι μου οι παιδικοί

όσοι ακόμη ανασαίνουν και τριγύρω φέρνουν την ζωή

καλώντας και παρακαλώντας να τους συμπαθήσει

να αναβάλει το μαρτύριο και να τους ευνοήσει.

 

Εγώ θα συνεχίσω τα τεχνάσματα μ’ αδιαφορία

για να πιστέψω και να δείξω πως ακόμη προχωρώ

μα ο κτύπος ρυθμικός μ’ εμποδίζει να συγκεντρωθώ

να παίξω ρόλο ηθοποιού, για να πειστώ και για να πείσω.

 

Δημήτρης Βίκτωρ

Σεπτέμβριος 2013

Κάτι για τον γνήσιο Ποιητή.......

 

Το Φως του Σκότους

Και εξαίφνης στο σκότος έπεσε κι άλλο σκότος! Πως γίνεται;

Το σκοτάδι έχει άπειρες αποχρώσεις. Αρχίζει από το γκρι και φτάνει στο μαύρο. Μα και το μαύρο επίσης, έχει άπειρες αποχρώσεις.
Το μαύρο που φτάνει στο έρεβος και στην συνέχεια στο απόλυτο μαύρο, αυτό του σύμπαντος, όταν θα πεθάνουν όλοι οι γαλαξίες με τα αστέρια τους.

Μόνο να φανταστείς μπορείς το απόλυτο μαύρο.

Οι τέχνες δεν μπορούν να το αποδώσουν και η ποίηση αδυνατεί.

Κι αυτό γιατί η κάθε ενέργεια, ακόμη και η άπειρα ελάχιστη, χρειάζεται κάποιο ίχνος φωτός.

Με την πίστη όμως και με τους αρχηγούς της και τους πιστούς της, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα.

Το σκοτάδι είναι η άπειρη δύναμη τους και γι’ αυτό από νωρίς το ονόμασαν φως. Και τι φως! Φως ψυχής!

Όλες οι θρησκείες στηρίζονται σε αυτό το σκοτεινό φως. Αυτό το καταφύγιο της ψυχής!
Μια βαθιά εξουσία ακλόνητη, χαραγμένη πια μέσα στο DNA των ανθρώπων.

Οι επιστήμες μάχονται και με τα αποτελέσματα προσφέρουν ευδαιμονία. Αλλά το σκότος πάντα απέναντι, πολέμιο κατάλοιπο της ανοησίας, της εμπάθειας, της μισαλλοδοξίας.

Το Όνειδος επί της γης:

Οι θρησκείες, οι εκπρόσωποι, τα θύματα-πιστοί.

Το απόλυτο μαύρο στην πράξη.

Κανένας οίκτος.....!

 

Δημήτρης Βίκτωρ

ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΦΕΔΕΣ.....!

 

Φ Υ Γ Α Μ Ε . . . . . . . . . . !

 

Η Φρίκη του Νέου Χρόνου

Η αρχή του κάθε Νέου Χρόνου είναι μια Φρίκη!

Σου θυμίζει ότι πέρασε ένας ακόμη χρόνος και ότι πέρασαν τόσα και τόσα χρόνια πριν από αυτόν τον χρόνο...

Σου θυμίζει τους νεκρούς και όσους είναι χαμένοι σαν τους νεκρούς!…

Μόνο οι μικροί στα χρόνια χαίρονται γιατί βιάζονται να μεγαλώσουν.

Όλοι οι υπόλοιποι κοιτάζουν κρυφά μέσα στον καθρέφτη για να δούνε τον παλιό τους εαυτό! Αλλά αυτό που βλέπουν είναι κάθε μέρα και κάτι άλλο.
Οι πιο πολλοί ζουν μέσα στην σπηλιά, εκείνη του Πλάτωνα, και υποφέρουν λιγότερο. Οι ανούσιες παρέες και τα χαχανητά για επιτηδευμένο γέλιο, είναι προϊόντα αυτής της διάσημης σπηλιάς.

Οι άλλοι που κατάφεραν να βγούνε στο φως, είναι ευτυχείς για άλλο λόγο: Αυτοί είναι ευτυχείς γιατί γνωρίζουν την δυστυχία. Την δυστυχία του δικού τους κόσμου και όλου του κόσμου.
Γνωρίζουν για την Ροή της ζωής, αισθάνονται την συνεχή ροή των γεγονότων, αισθάνονται το τέλος.
Γνωρίζουν για την αδικία που κυριαρχεί παντού.
Ξέρουν πως η αγάπη είναι ατομική υπόθεση και πως αυτή όλων των θρησκειών, είναι επιτηδευμένη και επιλεκτική.
Γνωρίζουν πως, αν σε απασχολεί η καθαρή σου συνείδηση, όταν θα νοιώσεις ευτυχής για λίγο, θα αισθανθείς στην συνέχεια την δυστυχία για πολύ. Η φρίκη είναι παντού. Μέσα σε κάθε σπίτι, μέσα στον κόσμο σου και μέσα σε όλον τον κόσμο.

Ό,τι είδες μέχρι τώρα, ό,τι έζησες και είπες, είναι αυτό που θα ζήσεις μέσα στην ευχή σου. Μέσα στην ανούσια ευχή σου!

Μέσα στην φρίκη του τέλους σου, που σχηματίζει το είδωλό σου εκεί μέσα στον καθρέφτη σου.
Μέσα στην φρίκη του συνόλου και την δική σου Φρίκη!

Δεν την είδες μέχρι τώρα; Δεν την αισθάνθηκες;
Είναι θέμα χρόνου... Θα την δεις, θα την ζήσεις και θα την αισθανθείς, την Φρίκη...

Δημήτρης Βίκτωρ