Για τον Πόνο του Στήβεν – (Στον Stephen Hawking)

Για τον Πόνο του Στήβεν – (Στον  Stephen Hawking)

Στην ακραία σου λύπη, κυριευμένος απ’ τον πόνο

όταν για κάτι στιγμές θα θέλεις να μην ζήσεις πια

βγες στη νύχτα μόνος, μακριά από πόλεις και φώτα.

Κοίτα ψηλά, προσεχτικά το σκούρο του άπειρου ουρανού

μέσα στα σύμπαντα βαθιά και στις μικρές κουκίδες

και συλλογίσου πως είσαι τίποτε στον κόσμο αυτό

μέσα στις αχανείς κι άπειρες δημιουργίες.

Μόνον μια ιδέα, ένα τόσο λίγο κάτι

ελάχιστο, ασήμαντο σχεδόν κάτι.

Σκέψου και πόσο σημαντικός

πόσο σπουδαίος και μοναδικός

χωρίς εσένα όλα θα ήταν κάπως αλλιώς

χωρίς εσένα το απέραντο θα ήταν άλλο.

Εγώ το έχω κάνει, πήρα θάρρος.

Δεν είναι λίγο αυτό! Δεν είναι...

Δημήτρης Βίκτωρ

Ιούνιος-2013

………………………………………………………………………

ON STEVEN’S PAIN – (For  Stephen Hawking)

In your extreme grief, wracked by pain,

when there are moments you no longer want to live

you go out at night alone, far from cities and lights…

Look up, carefully, at the dark endless heavens,

brimming with deep universes and the smallest of dots

and think how you are nothing in this world

amid these vast and infinite creations…

Just an idea, the tiniest something,

the least of the least, so unimportant it’s almost…

Then think of how important,

how momentous even and unique you are

for without you everything would be somewhat different,

without you infinity would be otherwise…

I’ve done it, take heart…

It’s no small thing! It’s not…

Dimitris Victor

June-2013