Η Λύπη των Ελαχίστων Παρόντων...

Οι Έλληνες του 

"Μηδέν Άγαν",  του "Μέτρον Άριστον", του "Γνώθι Σ' αυτόν", 

άφησαν την ομορφιά τους κληρονομιά για μνήμες ελαχίστων.

Νομοτέλεια;

Η ομορφιά είναι φθαρτή και έχει ένα δρόμο...

Οι Έλληνες έχασαν την δρόμο και οι ελάχιστοι εκφράζουν τη θλίψη τους, κοιτάζοντας το απότιστο άνθος, καθώς μαραίνεται μπροστά τους.

Και η Ελλάδα;

Χώρα των Θεών χωρίς Θεό...
Χώρα Αθανάτων χωρίς Παρόντες...

Δημήτρης Βίκτωρ

#Ποιηση Βικτωρ