Το νοσοκομείο!
Κομμάτι της ζωής μας κι αυτό!
Θαλπωρή και φόβος!
Εκεί που ο χρόνος κυλά αργά και βασανιστικά.
Και τη νύχτα όλα πνίγονται σε μια στιγμή ή μιά αιωνιότητα.
Ο ποιητής ξάγρυπνος περνάει τα μεσάνυχτα από εκεί.
Και προσέχει αυτά που ίσως δεν είδαμε εμείς...
Δ. Βίκτωρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου