Όταν η Αθλία Ελλάς μιμείται το ψέμα

Στις αρένες που λέγονται σχολεία συμβαίνουν διάφορα.

Καμιά φορά ο δάσκαλος με την παρουσία του και με το ύφος του επιβάλλει και κάποια τάξη.

Τα παιδιά τον μισούν, αλλά είναι τυχερά που τους συμβαίνει αυτό και κάποτε θα το καταλάβουν. Κάποτε...

Οι γονείς με τις μικρές τους συμμορίες, τις οικογένειες, πιστεύουν και θέλουν να επιβάλουν ότι τα παιδιά τους είναι τα καλύτερα του κόσμου, έχουν πάντα δίκιο απέναντι σε αυτούς που τα ταλαιπωρούν και ποτέ δεν λένε και ψέματα! Κυρίως αυτό: Δεν λένε ψέματα!...

Τρέχει από πίσω όλο το σύστημα και το κατεστημένο για να επιβάλουν το ψεύδος. Υπουργοί, ψυχολόγοι, παιδαγωγοί και βέβαια δημοσιογράφοι.

Αυτά τα άθλια κουμάσια που η τέχνη τους , “από τη μύγα ξύγκι”,  δημιουργεί σασπένς στην δική τους αρένα.

Πρώτη είδηση το τίποτε. Δεύτερη το απολύτως τίποτε.

Η αλήθεια είναι αλλού! Πάντα κάπου αλλού!

Όταν όλοι έχουν για όπλο το ψέμα, πως να τη βρεις;

Δημήτρης Βίκτωρ

Ιανουάριος/14