Όλα επιστρέφονται

Μια μέρα συζητούσαμε με τον φιλόσοφο Πολυνίκη προσωπικά θέματα και μοιραία φτάσαμε στα οικονομικά, όπως φτάνουν όλοι άλλωστε τα τελευταία δύσκολα χρόνια.

Εκεί, είπα ότι αναγκάστηκα να απολύσω με οδύνη τους περισσότερους υπαλλήλους μου και χάθηκαν αδίκως και πολλά χρήματα.

Τότε ο Πολυνίκης με διέκοψε και μου είπε:

Δεν χάθηκαν! Επεστράφησαν!

Αυτή η ερμηνεία αντήχησε πολύ δυνατά μέσα μου.

Το γεγονός βέβαια δεν άλλαξε, αλλά με έκανε άμεσα να το τακτοποιήσω μέσα στο μυαλό μου με έναν διαφορετικό τρόπο.

Ένοιωσα κάποιου είδους ανακούφιση.

Επεστράφησαν!

Αυτό, μου λέει, το είπε ο Επίκτητος.

Το ίδιο βράδυ μιλούσα στο τηλέφωνο με τον φίλο μου τον Μάκη.

Καθώς ήρθε η συζήτηση στο γνωστό θέμα, του είπα:

Δεν χάθηκαν! Επεστράφησαν !

Τι λες ρε φίλε ! Μου είπε. Σπουδαία κουβέντα αυτή!

Ήταν προφανές ότι την ίδια ανακούφιση ένοιωσε και αυτός!

Λέω, αυτή η ρήση δεν είναι δική μου! Ο Πολυνίκης μου την είπε και σε αυτόν την είπε ο Επίκτητος πολλά, πάρα πολλά χρόνια πριν!

Αυτή είναι η δύναμη της φιλοσοφίας.

-Μα καλά όλα τα είπαν αυτοί οι αρχαίοι;

-Όλα. 

«Μηδέν Άγαν», «Μέτρον Άριστον», «Γνώθι σαυτόν»

Μην κάνεις τίποτε το υπερβολικό, το μέτρο είναι το άριστο, γνώρισε τον εαυτό σου.

Ό,τι κάναμε δηλαδή, εδώ στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια!.

Τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο…

Οι αρχαίοι Έλληνες τα είπαν όλα!.

Οι σύγχρονοι από ότι φαίνεται, τα ξεχνούν όλα!...

Όλοι μας ζούμε στο δρόμο της ζωής την απώλεια.

Αργά ή γρήγορα ότι έχουμε θα το επιστρέψουμε.

Ό,τι κι αν είναι αυτό:

Νιάτα, ομορφιά, δύναμη, λόγο και ό,τι έχουμε αποκτήσει.

Όλα, έρχεται η ώρα που επιστρέφονται.

Το ίδιο συμβαίνει, συχνά βέβαια και με τα χρήματα.

Όλα δανεικά είναι. Και κάποτε επιστρέφονται τα πάντα!

Το θέμα είναι όσο διαρκεί το δάνειο, και μιλάμε για το πιο πολύτιμο δάνειο, το δάνειο της ζωής και πως το διαχειριζόμαστε.

Δηλαδή, τι κάνουμε όσον εξαρτάται από εμάς, με τη σκέψη μας και τη συμπεριφορά μας.

Και όταν θα επιστραφούν πολλά, πως διαχειριζόμαστε αυτή τη σκέψη μας.

Ή μήπως πολλές φορές, ίσως τις περισσότερες νομίζουμε ότι όλα χάθηκαν;

Μήπως τα βλέπουμε όλα πολύ δυσάρεστα πιο πάνω από ότι αξίζει;

Μήπως έχουμε άλλα πολύτιμα που την ίδια στιγμή τα ξεχνάμε;

Ακόμα κι  αν μας συμβούν τραγικά και ακραία, ποιά είναι και που είναι κρυμμένα τα αποθέματα δύναμης;

Όλα είναι στο μυαλό.

Ό,τι είμαστε, είμαστε μυαλό. Κι αυτό το επιστρέφουμε.

Μόνο εμείς έχουμε αξία... Όσο ζούμε!...

Δημήτρης Βίκτωρ

#Ποιηση_Βικτωρ