Περί θητείας στρατού

Μη σας ξεγελούν οι φωτογραφίες.

Άσχημη ήταν η υπηρεσία μου στο στρατό.

Οι διοικητές, πλήρεις ανοησίας. Ανεγκέφαλοι κομπλεξικοί και ψιλοβασανιστές, τότε. 
Τώρα μαθαίνω πως καλυτέρευσαν τα πράγματα.

Είκοσι οκτώ μήνες υπηρέτησα ( 28)!

Είπα αμάν μέχρι να απολυθώ.

Πήγαμε στο στρατό και μόνο να πολεμάμε δεν μάθαμε! Ούτε να τουφεκάμε! Ναι!

Και οι στρατιωτικοί ιδέα δεν έχουν από πόλεμο! Χαβαλές και ασχετοσύνη! Μόλις ακούσουν για ερωτοσεξουαλικά κάνουν σαν παλαβοί, καθ' ό,τι στερημένοι από το σπορ.

 Ένα τουρλουμπούκι ήταν ο στρατός, όπως εγώ τον γνώρισα.

Από δικαιοσύνη; Τα γνωστά: Οι έχοντες μέσον περνούσαν καλά και οι υπόλοιποι μέσα στον εξευτελισμό και την αγγαρεία.

Σε κυρίευε το μίσος! Μίσος εναντίον όλων.

Ευτυχώς τώρα είναι παρελθόν.

Έμειναν οι φωτογραφίες και κάτι φιλίες.

Ο Λαζόπουλος και οι συν αυτώ Σαββόπουλοι, Τσακνήδες και πλείστοι διάφοροι καλλιτέχνες του κώλου και καλλιτεχνίζοντες, τα ήξεραν αυτά και φρόντισαν να το παίξουν αδερφές, τραβεστί ή άρρωστοι και απαλλάχτηκαν. Ούτε για λάτζα δεν τους πήραν!

Εμείς οι άλλοι υπηρετήσαμε.

Καθήκον και υπερηφάνεια… Λέμε τώρα!

Αλλά εφιάλτης μέσα στην τεμπελιά και την χαζομάρα.

Ούτε σκοποβολή δεν μάθαμε!
Σκεφτόμουν από τότε πως, έτσι και ορμήξουν κατά δω οι Τουρκαλάδες, θα τουφεκάμε ό ένας τον άλλον μεταξύ μας!

( *** Δεν γράφω άλλα μην με πουν Ανθέλληνα)

... Ζήτω η πατρίς!... (Παρ’ ολίγο να το ξεχάσω!)