Το Φως του Σκότους – 1

 

Και εξαίφνης στο σκότος έπεσε κι άλλο σκότος! Πως γίνεται;

Το σκοτάδι έχει άπειρες αποχρώσεις.
Αρχίζει από το γκρι και φτάνει στο μαύρο.
Μα και το μαύρο επίσης, έχει άπειρες αποχρώσεις.
Το μαύρο που φτάνει στο έρεβος και στην συνέχεια στο απόλυτο μαύρο, αυτό του σύμπαντος, όταν θα πεθάνουν όλοι οι γαλαξίες με τα αστέρια τους.

Μόνο να φανταστείς μπορείς το απόλυτο μαύρο.

Οι τέχνες δεν μπορούν να το αποδώσουν και η ποίηση αδυνατεί.

Κι αυτό γιατί η κάθε ενέργεια, ακόμη και η άπειρα ελάχιστη, χρειάζεται κάποιο ίχνος φωτός.

Με την Τέχνη όμως και με τους αρχηγούς της και τους πιστούς της, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα.

Το σκοτάδι είναι η άπειρη δύναμη τους και γι’ αυτό από νωρίς το ονόμασαν φως.
Και τι φως! Φως ψυχής!

Όλες οι Τέχνες υπάρχουν για να φωτίσουν  αυτό το σκοτεινό φως.
Αυτό το μαρτύριο της ψυχής!

Οι Καλλιτέχνες "μάχονται", ελπίζοντας να  προσφέρουν κάποια ευδαιμονία.
Αλλά το σκότος πάντα απέναντι, πολέμιο κατάλοιπο της σκοτεινής πλευράς της ψυχής .

Το Όνειδος επί της γης:

Οι καλλιτέχνες, οι εκπρόσωποι.  Θύματα είναι οι λάτρεις της δόξας.

Ακολουθούν όλοι οι άλλοι, υποκριτές του φωτός, που φωτίζονται με σκότος.

Το απόλυτο μαύρο στην πράξη.

Θλίψη.....!

 

Δημήτρης Βίκτωρ