"ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ" - Ποίημα - Απαγγελία: Δημήτρης Βίκτωρ

Εντός των Δωματίων

Εδώ οι καταλήξεις... Όλες, αυτές και όλα

σαν ρίζες δέντρου αιώνιου μέσα, βαθιά στην Γη...

Εδώ ο παλμός μικρής, άπιαστης αρχής ανάσας...

Εδώ οι αναφορές απάντων των ονείρων

οι αποφάσεις για κυριαρχίες έναντι εκείνων...

 

Εδώ τα ρόδα και τα κρίνα των παρθένων

το σκίρτημα του σώματος, η πρώτη αναλαμπή

των ηδονών συνθήκες και προσαρμογές

των θανάτων τελετές, εδώ κι αυτές...

 

Εδώ η μοναξιά, αφέντρα της δημιουργίας

στήνει χορό κάθε ώρα και στιγμή

καλώντας σε να πάρεις μερτικό στο, «Είναι»

ν’ αδράξεις της ζωής την άκρα ηδονή...

 

Εδώ παιχνίδια, προσευχές, ύβρεις,

νανούρισμα, μοιρολόι τόσο δα κοντά,

μ’ ένα μικρό κενό για ό,τι κάνεις, ό,τι πεις,

ό,τι σκεφθείς και ό,τι ψιθυρίσεις...

 

Όσες φορές και να κοιτάξεις έξω απ’ το παράθυρο,

όσες αν βγεις στον δρόμο σαν ταξιδευτής, εδώ θα ’ρθείς.

Όλα μέσα στους ίδιους τοίχους θ’ αντηχούν

στους ίδιους τοίχους θα καταγραφούν...

 

Θ’ αναφερθούν οι λεπτομέρειες των συγκινήσεων,

σ’ ακροατήρια μικρά, αγαπημένα

στο μαξιλάρι οι συμβουλές, οι ακριβές σου σκέψεις

εδώ, οι αποφάσεις άγχους καθηκόντων...

 

Όλα γερνούν εδώ, αγαπημένη συντροφιά, εδώ γερνάς κι εσύ.

Φεύγει η ζωή κάνοντας κύκλους σταθερούς

κύκλους εντός κάθε λογής σχημάτων δωματίων...

... Κάθε λογής εντός, των όπου Γης ανθρώπων!...

 

Δημήτρης Βίκτωρ
Μάιος - 2013