Τα καλά παιδιά, τα άγρια θηρία

Καλά παιδιά θεωρούνται αυτά που, όσο είναι ανήλικα, ακούν τις συμβουλές   των γονιών τους, τουλάχιστον...

Γιατί οι γονείς, από την μεριά τους, ξέρουν τι τους γίνεται και είναι σε θέση να δίνουν συμβουλές.

Ξέρουν την τύφλα τους, δηλαδή!

 Να μην λες ψέματα παιδί μου. Ναι!

Και μέσα στο σπίτι παντού ψέματα, από όλους και για όλα.

 Να μην κλέψεις παιδί μου. Ναι!

Και μέσα στο σπίτι μαθαίνουν πως να κλέβουν την εφορία, (για παράδειγμα), αρκεί να μην κλέβουν τα μεταξύ τους, που κι αυτό γίνεται σε απίθανα μεγάλα και μικρά πράγματα! 
Οι συνεννοήσεις με συνθήματα, με  κώδικες, μέσα σε κλίμα επιλεκτικής αγάπης για τα μεταξύ μας και μίσος για τα υπόλοιπα και τους υπόλοιπους.

 Να αποφεύγεις την βία παιδί μου. Ναι!

Πρόσεξε όμως: Μην σου πουν κάτι για την οικογένεια.

Τότε θα γίνεις θηρίο, άγριο.

Μην ανεχθείς να σε θίξουν ό,τι κι αν κάνεις.

Αλλά και κάτι απλό να σου πούν, αν σου θίξουν με κάποιον τρόπο τον εγωϊσμό σου και κυρίως αν αναφερθούν στην αγωγή σου από την οικογένεια, εσύ να ξαναγίνεις θηρίο, άγριο.

Ό,τι και να σου πούνε για την οικογένεια, να ξαναγίνεις θηρίο, άγριο, ανήμερο.

Έτσι, να ακούς τις συμβουλές και να είσαι καλό παιδί!

Έτσι εξηγείται... Κάπως... Ε;

 Κούμ μπέ μπέ... Κούμ μπέ μπέ.....

 

Δημήτρης Βίκτωρ