Μνήμη Μάνας – (Λόγω της ημέρας)

 «Διαμορφωνόμαστε από αυτά που αγαπάμε»

και μας διαμόρφωσαν αυτά που μας αγαπήσανε.

Η Μάνα μου Ευδοξία, έννοια πια, είναι πάντα δίπλα και μέσα μου και με εμπνέει.

Τα καλά της χρόνια ήταν πέτρινα.
Παντρεύτηκε πάρα την θέλησή της, ξενιτεύτηκε παρά την θέλησή της, γέννησε επτά φορές παρά την θέλησή της.
Την κυρίευσε το καθήκον και μεγάλωσε μέσα στην σιωπή, την απελπισία, την έσχατη φτώχεια και την αγωνία της για αξιοπρέπεια.

Χρειάστηκε να κυλήσω μέσα στον χρόνο αρκετά, να ζήσω απώλειες και να βιώσω απογοητεύσεις για να την κατανοήσω, να ξενιτευτώ για να την τιμήσω και να γίνω ποιητής για να την τραγουδήσω.

... Στις Μάνες άλλων εποχών...
… Στις Μάνες που αξίζουν να φέρουν τον τίτλο…
… Στις Μάνες όλου του κόσμου...

Δημήτρης Βίκτωρ
31 Ιανουαρίου