Περί Δικαιοσύνης και Φήμης

«Ένα πράγμα νικά πάντα την δικαιοσύνη: Η φήμη»

Η ρήση «Ένα πράγμα νικά πάντα τη δικαιοσύνη: η φήμη» φανερώνει την τρομακτική δύναμη που ασκούν οι ανόητοι υπεύθυνοι της παραπληροφόρησης πάνω στην κοινωνική συνείδηση. Από τη μια, η δικαιοσύνη εκφράζει μια πανανθρώπινη απαίτηση για ηθική τάξη, αντικειμενικότητα και ισονομία. Από την άλλη, η φήμη—ιδίως όταν διασπείρεται από άτομα που διψούν για κουτσομπολιό ή εξουσία—λειτουργεί σαν άγριος ιός, μολύνοντας τα πάντα στο πέρασμά της.

Οι χειριστές αυτής της κίβδηλης πραγματικότητας χρησιμοποιούν τη φήμη ως όπλο: δεν διστάζουν να κατασκευάσουν ψεύδη, να παραποιήσουν γεγονότα και να εκμεταλλευτούν την αφέλεια του πλήθους. Η αγελαία συμπεριφορά τούς δίνει ακόμα μεγαλύτερη εξουσία, καθώς πολλές φορές τα πλήθη προτιμούν να καταβροχθίζουν σκανδαλοθηρικές ιστορίες, παρά να αναζητούν την αντικειμενική αλήθεια. Είτε βρίσκονται στα μέσα ενημέρωσης είτε κρυμμένοι πίσω από φαινομενικά αθώες διαδικτυακές αναρτήσεις, αυτοί οι απαράδεκτοι φορείς φημών αγνοούν πλήρως τις τραγικές συνέπειες που προκαλούν: σπίλωση προσώπων, διασάλευση κοινωνικών ισορροπιών, ακόμη και αναίτιες συγκρούσεις.

Η δικαιοσύνη, θεωρητικά, είναι αμερόληπτη και οφείλει να βασίζεται σε στοιχειοθετημένη απόδειξη, μαρτυρίες και τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία. Αντιθέτως, η φήμη τρέφεται από την πλάνη και την εύπιστη πλευρά του ανθρώπου, πολλαπλασιάζοντας την επιρροή της χωρίς να συναντά όρια. Όταν κάποιος έχει ήδη καταδικαστεί στο δικαστήριο της κοινής γνώμης, οι πιθανότητες να κριθεί ψύχραιμα ελαχιστοποιούνται.

Αυτοί οι φορείς των σάπιων φημών στέκονται με αυθάδεια στο κέντρο της αρένας, κουνούν το δάχτυλο και διαμορφώνουν συνειδήσεις, αδιαφορώντας για την επιβάρυνση που προκαλούν σε ανθρώπινες ζωές. Είναι εκείνοι που αντί να σιωπήσουν μπροστά στην αβεβαιότητα, επιλέγουν να διασύρουν, να λοιδορήσουν, να χειραγωγήσουν. Είναι τοξικοί καθοδηγητές που παίρνουν ευχαρίστηση από τη δυναμική του ψεύδους, ενώ η δικαιοσύνη πασχίζει να υψώσει μια ασπίδα αλήθειας.

Είναι συνεπώς κρίσιμο, ως πολίτες, να αναγνωρίζουμε την υπονομευτική ισχύ αυτών των ανόητων και ανεύθυνων πλασιέ της φήμης, υιοθετώντας ουσιαστική κριτική σκέψη και μηδενική ανοχή στη συκοφάντηση. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να στερήσουμε από αυτούς τους διαμορφωτές ψεύτικων εντυπώσεων το καύσιμο που τους κινεί και να δώσουμε στη δικαιοσύνη τον χώρο που της αξίζει.

Δημήτρης Βίκτωρ